“İşletme Körlüğü” konusunda çok sayıda makale ve yazı inceledim. Alıntı yaptığım bu yazıyı sizlerle de paylaşmak istedim.
“İşletme Körlüğü; bir şirketteki alışılagelmiş süreçlerin,
zamanla ortaya çıkardığı aksaklıkların, bireyler tarafından algılanamaması
rahatsızlığıdır.”
“İşletme körlüğünü organizasyon ve bireyler (çalışanlar)
bazında inceleyebiliriz ve ikiye bölebiliriz.
Örgütler açısından baktığımız zaman hantal ve değişimi
reddeden bir yapıda daha fazla işletme körlüğü meydana gelebileceği gibi
değişime açık ve geri bildirimleri değerlendiren bir yapıda daha az veya hiçe
yakın körlük meydana gelebilir. İşletme körlüğünü bir örgütün engelleyebilmesi
için alabileceği önemlerin başını çalışanlarının kültürü çekmekte. Çalışanlarda süreci eleştirebilme insiyatifi
varsa ve bir şeylerin yanlış gittiğini rahatlıkla ifade edebilecekleri ortam
sağlanmışsa bu bir örgüt için oldukça faydalıdır.
Bireylerin işletme körlüğüne olan etkileri de ziyadesiyle
fazla olabilir. Martin Seligman tarafından 1965 yılında yapılan öğrenilmiş
çaresizlik deneyini, buradaki kurama entegre edebiliriz. Ne zaman ki çalışanlar girişimlerde bulunur, bulundukça sonuç alamaz
ancak işletme körlüğünün farkına varırlarsa, bundan sonra bir şeyi
değiştiremeyeceğine kanaat getirir ve bir daha denemekten sakınır. Öğrenilmiş
çaresizlik bir örgüt çalışanının tecrübe edeceği en büyük felaketlerden ve
çaresizliklerden birisidir. Örgüt çapında ise yıkımları fazla olacaktır.
Ancak çoğu zaman örgütler, çalışanlarını öğrenilmiş çaresizliğe yönlendirmekte
başarılıdır. Bu konunun bir ayağı ise takdir edilme ve ödüllendirmeye
değmektedir. Aslında bu bir çarktır. Şöyle
ki, çalışanlar gerçekleştirdikleri başarılı bir çalışmadan sonra yeterince
takdir edilmedikleri inancına kapılırlarsa motivasyonları azalacak, insiyatif
kullanma oranları düşecek ve kötü giden bir şeyleri düzeltmek için
harcayacakları emek sıfırlanacaktır. Buna paralel olarak birden fazla
insanın eleştirdiği süreçte hiçbir düzelme olmuyorsa ve bu durum çalışanların
motivasyonunu düşürüyorsa yine geri bildirimler azalacak, öğrenilmiş çaresizlik
devreye girecek ve örgüt içindeki işletme körlüğü düzeyi artacaktır.”
Özdoğan,
Ogan (2012, 31 Ekim). İşletme Körlüğü - Sürdürülebilir Hatalar Üstünlüğü...Erişim
Tarihi: 30 Ekim 2015 http://www.oganozdogan.com/2012_10_01_archive.html
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder