Teleferik Güvenliği Üzerine İnceleme

Teleferik, Kablolu Taşıma Tesisatı Yönetmeliği (2016/424/AB)’ne uygun olarak piyasaya arz edilmiş olmalı ve yönetmeliğin Ek II Temel Gerekler maddesine uygun olmalıdır.

Teleferik Güvenliği İçin Alınması Gereken Önlemler:

Düzenli Bakım: Teleferik sistemlerinin düzenli olarak bakımının yapılması önemlidir. Kablolar, makaralar, frenler ve elektrik sistemleri düzenli olarak incelenmeli ve gerektiğinde onarılmalıdır.

Güvenlik Ekipmanları: Teleferiklerde güvenlik ekipmanlarının bulunması ve bu ekipmanların düzenli olarak kontrol edilmesi önemlidir. Acil durumlarda kullanılmak üzere yangın söndürme cihazları ve acil durum durdurma sistemleri gibi ekipmanlar bulundurulmalıdır.

Korozyon Kontrolü: Teleferik sistemlerindeki metal parçalarda korozyon oluşumu, ciddi güvenlik riskleri oluşturabilir. Bu nedenle, korozyon kontrolü düzenli olarak yapılmalı ve etkilenen parçaların zamanında değiştirilmesi sağlanmalıdır.

Veri Analizi ve Tahmini Bakım: Teleferik sistemlerinde veri analizi teknikleri kullanılarak, olası arızaları tahmin etmek önemlidir. Veri analizi, sistemin performansını izlemek ve sorunları önceden tespit etmek için önemli bir araçtır.

Periyodik Kontrol: Teleferik sistemlerinin belirli aralıklarla periyodik kontrollerden geçirilmesi gerekmektedir. Bu kontroller, sistemin tüm bileşenlerinin çalışma durumunu değerlendirir ve olası sorunları tespit etmeye yardımcı olur.

(İş Ekipmanlarının Kullanımında Sağlık ve Güvenlik Şartları Yönetmeliğine göre, standartlarda süre belirtilmemişse yılda bir periyodik kontrolü yapılmalıdır.)

Acil Durum Prosedürleri: Herhangi bir acil durumda, teleferik personelinin etkili bir şekilde müdahale edebilmesi için acil durum prosedürleri oluşturulmalı ve personel buna göre eğitilmelidir. 

(Tebliğe göre işletme teknik ruhsatı, kurtarma talimatlarını ve işletme teknik personeline ait eğitim belgelerini içermelidir.) 

Teknolojik İlerlemelerin Kullanılması: Güvenlik sensörleri, alarm sistemleri ve uzaktan izleme sistemleri gibi teknolojik ilerlemelerin teleferik sistemlerine entegre edilmesi, olası sorunları tespit etmede ve müdahale etmede önemli rol oynar.

Beyan Yüküne Uygun Kullanım: Beyan yükü, teleferik aracının tasarım ve imalat aşamasında belirlenen maksimum ağırlık kapasitesidir. Teleferiğin güvenliği ve stabilitesi için bu maksimum kapasiteyi aşmamak önemlidir. Yolcuların ve yüklerin belirlenen sınırlar içinde kalması, teleferik aracının güvenliğini sağlar ve olası kazaların önlenmesine yardımcı olur.

Yeterli İşgücü ve Eğitim: Teleferik işletmecileri, güvenliği sağlamak için yeterli sayıda ve eğitimli personel istihdam etmelidir. Personel, teleferik işleyişi ve güvenlik prosedürleri konusunda düzenli eğitim almış olmalıdır.

Kullanıcı Eğitimi: Teleferik işletmecileri, kullanıcıları güvenlik prosedürleri konusunda eğitmeli ve bilgilendirmelidir. Yolcular, teleferik araçlarını doğru şekilde kullanmayı ve güvenlik kurallarına uymayı öğrenmelidirler.

Bakanlık Kontrolü ve Düzenlemeler: Teleferik işletmeleri, Bilim Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı tarafından belirlenen Yönetmelik ve Tebliğlere uymak zorundadır.

Kablolu Taşıma Tesisatı Yönetmeliği (2016/424/AB) Linki: https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2017/12/20171202-1.htm

İnsan Taşımak Üzere Tasarımlanan Kablolu Taşıma Tesisatının Ruhsatlandırılması, Bakım Ve İşletilmesine Dair Tebliğ (SGM :2009/11)

https://www.mevzuat.gov.tr/File/GeneratePdf?mevzuatNo=13246&mevzuatTur=Teblig&mevzuatTertip=5

Asansör Yönetmeliği (2014/33/AB) - 29/06/2016

Asansör Yönetmeliği (2014/33/AB) 29 Haziran 2016 tarihli Resmi Gazete’de yayınlandı.

15/2/2003 tarihli ve 25021 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Asansör Yönetmeliği (95/16/AT) ve 31/1/2007 tarihli ve 26420 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Asansör Yönetmeliği (95/16/AT) yürürlükten kaldırılmıştır.

Yeni Asansör Yönetmeliğine özetle bakarsak;

İktisadi İşletmesi olarak tanımlanan; Asansör monte eden, imalatçı, yetkili temsilci, ithalatçı ve dağıtıcı yükümlülükleri ayrı ayrı ifade edilmiş.

Uygunluk değerlendirme işlemlerinde (modüllerde) değişiklikler yapılmış.

Bilim Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Yetkili Kuruluş olarak tanımlanmış ve sorumlulukları detaylı olarak ifade edilmiş.

Onaylanmış kuruluş işlemlerine yönelik daha fazla detay ilave edilmiş.

Risk taşıyan asansörler veya asansör güvenlik aksamlarına yönelik öncelikli düzeltici önlemlerin alınması, yapılmaması durumunda;

- Asansörün piyasaya arzını kısıtlama veya yasaklama ya da kullanımını engelleme veya geri çağırma olmak üzere tüm tedbirler

- Asansör güvenlik aksamının piyasada bulunmasını kısıtlama veya yasaklama ya da piyasadan çekme veya geri çağırma olmak üzere tüm tedbirler

olarak ifade edilmiştir.

Linki: http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/06/20160629-21.htm

Avrupa Harmonize Standart Çeşitleri

A Tipi Standartlar: Temel güvenlik standartları

B Tipi Standartlar: B tipi grup standartları B1 ve B2 standartları bölünmüştür
 
B1 Tipi Standartlar genel güvenlik konularını içerir. (Örneğin; emniyet mesafeleri, yüzey sıcaklığı, gürültü)

B2 Tipi Standartlar korumaları içerir. (Örneğin; iki elle kumanda, emniyet tertibatı, basınca duyarlı cihazlar, muhafazalar)

C Standartlar: Makine güvenlik standardı. Özel makinelerin ayrıntılı gereksinimlerini içeren A ve B standartlarına atıfta bulunan ürün standartlarıdır.

Kaynak: http://boss.cen.eu/ref/CEN_414.pdf

AT Uygunluk Beyanı nedir?

Üreticinin piyasaya sürdüğü ürünün ilgili teknik düzenlemenin kurallarına uygunluğu beyan ettiği belgedir. 

23.02.2012 tarihli “CE” İşareti Yönetmeliği’ne göre AT uygunluk beyanı (EC Declaration of Conformity) içeriği;

MADDE 10 - (1) AT uygunluk beyanı ilgili teknik düzenlemede aksi belirtilmedikçe, asgarî ilgili modülün veya modüllerin öngördüğü içerikte ve Ek-2’de yer alan örneğe uygun olarak hazırlanır. Başka dillerde düzenlendiği durumlarda, beyana Türkçe tercümesi de eklenir. Beyan, gerektiği her durumda güncellenir.

(2) Ürünün AT uygunluk beyanını gerektiren birden fazla teknik düzenlemeye tâbi olduğu durumlarda, imalatçı, bu teknik düzenlemelerin ürününe uygulanabilir tüm kurallarını yerine getirdiğini tek bir AT uygunluk beyanı düzenleyerek gösterir. Beyan metni, bu teknik düzenlemelerin adını, yayım tarihini ve referans numarasını içerir.

(3) İmalatçının AT uygunluk beyanını düzenleyip imzalamasıyla birlikte ürününün ilgili teknik düzenlemenin kurallarına uygunluğu konusundaki sorumluluğu üstlendiği varsayılır.

Ek-2

AT Uygunluk Beyanı Örneği

 1. No ………….(Ürünü diğerlerinden ayırarak tanımlayan numara):

2. İmalatçının veya yetkili temsilcisinin adı ve adresi:

3. Bu uygunluk beyanı, imalatçının (veya ürünün kurulumunu gerçekleştiren kişinin) kendi sorumluluğu altında düzenlenmiştir. (İmalatçının veya kurulumu yapanın adı):

4. Beyanın konusu (İzlenebilirliğe yarayacak şekilde ürünün tanımını yapınız. Uygun olan durumlarda bir fotoğraf eklenebilir.):

5. Yukarıda tarif edilen beyan konusu, aşağıda belirtilen mevzuata uygundur. (Mevzuatın adı):…………………………………………………………….

6. Kullanılan ilgili uyumlaştırılmış ulusal standartlara atıflar veya uygunluğu beyan edilen teknik şartnamelere atıflar:

7. Müdahil olan ve ……………. belgesini düzenleyen onaylanmış kuruluşun adı ve kimlik kayıt numarası (uygunluk değerlendirme faaliyetinin türünün tarifiyle birlikte yazılacak)

8. Ek bilgi:

 .......................................... için ya da adına imzalanmıştır.

(Yeri ve düzenleniş tarihi)

(Ad, görev/unvan) (imza)

Uygunluk Değerlendirme Modülleri

Uygunluk Değerlendirme Modülleri

Modül A	Üretimin dahili kontrolü	Internal control of production
Modül B	AT tip incelemesi	EC type-examination
Modül C	Tipe uygunluk	Conformity to type
Modül D	Üretim sürecinin kalite güvencesi	Production quality assurance
Modül E	Ürün kalite güvencesi	Product quality assurance
Modül F	Ürün doğrulaması	Product verification
Modül G	Birim doğrulaması	Unit verification
Modül H	Tam kalite güvencesi	Full quality assurance

Modül A- Üretici, ürünün ilgili direktiflere (yönetmeliklere) uygunluğunu beyan eder, tasarım, üretim ve kullanımını açıklayan teknik dokümanları hazırlar. Onaylanmış kuruluşa ihtiyaç yoktur. Yüksek risk grubuna giren ürünlerde uygulanmaz.

Modül B- Bu modül tek başına kullanılmaz. Onaylanmış kuruluş, ürün örneğini ilgili direktif doğrultusunda test eder. AT Tip İnceleme belgesi onaylanmış kuruluş tarafından düzenlenir. Modül C, D, E veya F ile kullanılır.

Modül C- Bu modül tek başına yeterli değildir, Modül B’den sonraki bir aşamayı temsil eder. Üretici nihai ürünün Modül B ye göre düzenlenen AT Tip İnceleme belgesinde tanımlanan tipe uygunluğunu sağlar. Üretici ürününe CE işareti iliştirir ve uygunluk beyanında bulunur. Onaylanmış kuruluş işlemi gerektirmez.

Modül D- Bu modül tek başına yeterli değildir, Modül B’den sonraki bir aşamayı temsil eder. Üretim sürecine yönelik bir kalite yönetim sistemi kurulmasını öngörür. Nihai ürün denetimi ve testleri imalatçı tarafından gerçekleştirilir. Eski EN ISO 9002 standardı temellidir.

Modül E- Bu modül tek başına yeterli değildir, Modül B’den sonraki bir aşamayı temsil eder. Son kontrol ve testleri içeren bir kalite yönetim sistemi kurulmasını öngörür. Nihai ürün denetimi ve testleri imalatçı tarafından gerçekleştirilir. Eski EN ISO 9003 standardı temellidir.

Modül F- Bu modül tek başına yeterli değildir, Modül B’den sonraki bir aşamayı temsil eder. Onaylanmış kuruluş, ürünün B Modülüne uygun AT Tip İnceleme Belgesindeki  tanımlara uygunluğunu kontrol eder. 

Modül G- Tasarım ve üretim aşamalarını kapsar. Her bir ürün, uygunluk belgesi düzenleyen bir onaylanmış kuruluş tarafından incelenir.

Modül H- Tasarım ve üretim aşamalarını kapsar. Üretici, sorumlu bir onaylanmış kuruluşun kontrolünde; tasarım, üretim, nihai ürün denetimi ve testi için kalite yönetim sistemi uygular. EN ISO 9001 standardı temellidir.

Teknik Dosya İçeriği

23.02.2012 tarihli “CE” İşareti Yönetmeliği’ne göre Teknik Dosya içeriği uygunluk değerlendirme modülleri için değişiklikler göstermektedir, ayrıca ürüne ait Yönetmelik varsa öncelikle Yönetmelik hükümleri dikkate alınmalıdır. “CE” İşareti Yönetmeliği’ne göre Modül B için teknik dosya içeriği örneği şu şekildedir:

c) Teknik dosya. Teknik dosya, ürünün ilgili kurallara uygunluğunun değerlendirilmesine imkân sağlayacak nitelikte olur ve risklerin yeterli derecede analizini ve değerlendirmesini içerir. Teknik dosya, ürüne uygulanabilir kuralları belirtir ve değerlendirmeyle bağlantılı olması kaydıyla, ürünün tasarımını, imalatını ve işleyişini kapsar. Teknik dosya, uygulanabilir her durumda, asgarî aşağıdaki hususları içerir:

1) Ürünün genel bir tarifi.

2) Konsept tasarım ve imalat çizimleri ile aksam, parça ve devrelerin ve benzerlerinin şemaları.

3) Bu çizim ve şemalar ile ürünün işleyişinin anlaşılabilmesi için gerekli tarifler ve açıklamalar.

4) Kısmen veya tamamen uygulanan uyumlaştırılmış ulusal standartların ve/veya ilgili teknik şartnamelerin referans adlarının listesi ile bu standartların uygulanmadığı durumlarda ilgili teknik düzenlemede belirtilen temel gerekleri karşılamak üzere benimsenen çözümlerin tarifleri ve uyumlaştırılmış ulusal standartların kısmen uygulanması hâlinde, bu standartların hangi kısımlarının uygulandığı.

5) Yapılan tasarım hesaplamalarının, gerçekleştirilen muayenelerin ve benzerlerinin sonuçları.

6) Test raporları.

Teknik dosyalar minimum 10 yıl saklanmalıdır.

Onaylanmış Kuruluşlar

ONAYLANMIŞ KURULUŞ (NOTIFIED BODY)

Avrupa Birliği mevzuatı, CE Uygunluk İşareti taşıması gereken ürünlerden yüksek risk taşıyan ürünlerin, piyasaya arz edilmeden önce konusunda uzman kuruluşlar tarafından uygunluk değerlendirmesine tabi tutulmasını şart koşmaktadır. Onaylanmış kuruluşlar konusunda yeterliliği incelenerek uygunluk değerlendirmesi için akredite edilen kuruluşlardır. Türkiye’de akreditasyon konusunda Türk Akreditasyon Kurumu yetkilidir.

Aşağıdaki bulunan linkten direktifler ve konusunda yetkili onaylanmış kuruluşlara ulaşabilirsiniz.

http://ec.europa.eu/growth/tools-databases/nando/index.cfm?fuseaction=directive.main